Introsectie

Fysiek trauma is meer dan een zichtbare verwonding. Het laat sporen na in spieren, bindweefsel en zenuwstelsel, en beïnvloedt hoe iemand zich beweegt, voelt en vertrouwt op het eigen lichaam. Soms blijft de pijn aanwezig, soms is het vooral de schrik die blijft hangen. Bokstherapie biedt een veilige manier om opnieuw contact te maken met het lijf, spanning los te laten en bewegingsvrijheid terug te vinden.

Herstel begint wanneer het lichaam weer durft te vertrouwen.

Het lichaam dat herinnering draagt

Wanneer fysiek trauma meer is dan een wond

Een fysiek trauma ontstaat wanneer het lichaam direct beschadigd raakt: door een val, ongeval, mishandeling, medische ingreep of sportblessure. Soms is het letsel duidelijk zichtbaar – een botbreuk, een litteken. Maar vaak blijft de diepere impact verborgen in spieren, bindweefsel en zenuwstelsel. Het lichaam onthoudt waar het geraakt is. Niet alleen de pijn, maar ook de schrik, het bevriezen, het verlies van controle. Fysiek trauma heeft daarom altijd ook een emotionele component. Wie geraakt werd, raakt soms het vertrouwen kwijt in het eigen lijf.

De nasleep in het lichaam

Fysiek trauma kan leiden tot langdurige klachten, ook als de wond ogenschijnlijk genezen is. Denk aan:

• chronische spierspanning of pijn
• gevoelsverlies of overgevoeligheid
• bewegingsangst of vermijdingsgedrag
• moeite met aanraking of lichamelijke nabijheid

Deze klachten zijn vaak niet direct te herleiden tot het oorspronkelijke letsel, maar vormen een echo van wat het lichaam ooit moest verdragen.

Vrije wil en de kwetsbaarheid van het lijf

De ervaring van fysiek trauma confronteert ons met onze kwetsbaarheid. Wat als je lichaam het begeeft, faalt of wordt aangevallen? De Amerikaanse filosofe Judith Butler stelt dat het lichaam per definitie afhankelijk en kwetsbaar is – en dat juist daarin onze menselijke verbondenheid ligt. In bokstherapie wordt deze kwetsbaarheid niet genegeerd, maar erkend. Je leert opnieuw aanwezig te zijn in een lijf dat geraakt werd. Vrije wil begint dan niet bij controle, maar bij toestemming: om te voelen wat er nog zit, om te bewegen binnen grenzen die jouw lijf aangeeft.

Hoe bokstherapie ondersteunt bij fysiek trauma

Bokstherapie biedt een veilige ruimte om contact te herstellen met het lichaam. De oefeningen zijn afgestemd op wat mogelijk is – niet op wat moet. Afhankelijk van de aard van het trauma wordt gewerkt met:

• zachte beweging en balans
• herontdekken van kracht zonder geweld
• ademregulatie bij spanning
• co-regulatie en afstemming

Het fysieke aspect van boksen maakt het mogelijk om spanning die vastzit ook werkelijk in beweging te brengen. Niet door forceren, maar door bewuste actie en rust.

Wanneer het lichaam weer thuis mag zijn

Het herstel van fysiek trauma vraagt tijd, vertrouwen en aandacht. In bokstherapie ontstaat ruimte om letterlijk opnieuw te leren staan, te voelen en te kiezen. De boksring wordt een plek van herontdekking: dit is mijn lijf – dit is wat ik kan – dit is wat ik voel. En soms is dat al genoeg: dat het lichaam niet langer herinnert hoe het werd geraakt, maar hoe het weer in beweging kwam.

Reflectievraag

Waar in jouw lichaam voel je nog de echo van iets dat je ooit overkwam? Wat zou er gebeuren als je dat stuk mag uitnodigen om mee te bewegen?

In de geestelijke gezondheidszorg wordt veel gesproken over afwijking, diagnose, herstel en ‘normale’ ontwikkeling.

Maar wat betekent dat eigenlijk – normaal zijn? En wie bepaalt die norm?

Binnen Boksfit Therapie gaan we uit van een andere benadering. Wij zien gedrag niet als iets dat gemeten of gecorrigeerd moet worden, maar als een betekenisvol signaal. Elke fysieke reactie – van terugtrekking tot overactivatie – draagt een verhaal in zich. Vaak is dat verhaal ouder dan woorden, en leeft het voort in het lichaam.

De Franse filosoof Emmanuel Levinas stelde dat het menselijke niet ligt in het verklaren van de ander, maar in het erkennen van diens anders-zijn. “De ander dwingt mij mijn wereld open te breken,” schreef hij. Zo bezien is ‘normaal’ geen objectieve maat, maar een grens tussen mij en de ander – een uitnodiging tot ontmoeting.

Bokstherapie biedt geen pasklare norm. Het is geen route naar een vooraf bepaald eindpunt, maar een uitnodiging om te voelen wie je bent, wat je lijf vertelt, en waar jouw grenzen en verlangens liggen. Dat proces verschilt per persoon. De bokstherapeut is daarbij geen beoordelaar, maar een getuige. Iemand die meebeweegt, afstemt en ruimte houdt.

Zo verschuift de vraag van:

“Hoe word ik weer normaal?”

naar:

“Wat in mij vraagt om aandacht, ruimte en erkenning?”

Die beweging – van oordeel naar aanwezigheid – vormt de kern van belichaamd herstel. In de ring komt er geen oordeel. Alleen adem, aanwezigheid, actie en stilte.

Daar ontstaat ruimte voor wie iemand werkelijk is – niet ondanks, maar dankzij de unieke sporen van het leven.

VERANTWOORDING

De tekst benadrukt de eigen verantwoordelijkheid van de lezer in het interpreteren en toepassen van de aangeboden kennis, en moedigt aan tot een actieve, onderzoekende houding in het leerproces.