Boekbeschrijving: Psychotherapie in Beweging van Damiaan Denys

Psychotherapie in Beweging – boksen, belichaming en existentiële therapie

In ‘Psychotherapie in Beweging’ zoeken Masja Otter en Damiaan Denys naar een antwoord op een urgente vraag: wat gebeurt er als psychotherapie zich losmaakt van de stoel, van het statische gesprek, en het lichaam betrekt bij het therapeutisch proces? In een wereld waar woorden niet altijd toereikend zijn, nodigt dit boek uit om therapie opnieuw te verstaan – als iets dat niet alleen in het hoofd, maar ook in het lijf gebeurt. Masja Otter, psychotherapeut, vertrekt vanuit een fundamenteel ongemak met de klassieke setting. Ze beschrijft hoe haar cliënten soms meer zeggen met hun gebaren, hun houding, hun spierspanning, dan met woorden.

Vanuit haar eigen ervaring in de boksring ontwikkelt ze een therapeutische praktijk waarin het lijf het gesprek opent dat eerder gesloten bleef. Boksen wordt hier geen sport of uitlaatklep, maar een taal – een manier om nabijheid, weerstand, verlies en verlangen tastbaar te maken.

Verdieping van een zoektocht

De aanwezigheid van Damiaan Denys, filosoof en psychiater, verdiept deze zoektocht. Hij reflecteert op het geweld in de relatie, op macht, ruimte, vrijheid en autonomie. In dialoog met Otter brengt hij het denken terug naar het lichaam: niet als vehikel van het brein, maar als drager van geschiedenis, conflict en verlangen. Zijn noties over het lichaam als plek van existentiële waarheid sluiten nauw aan bij de principes van bokstherapie. Daar waar aanraking geen doel is, maar een werkelijkheid die bestaansrecht geeft. Het bijzondere aan ‘Psychotherapie in Beweging’ is dat het de lezer niet alleen informeert, maar uitdaagt om te voelen. De tekst is niet opgebouwd als handleiding, maar als filosofische en ervaringsgerichte verkenning.

We lezen over concrete casussen: een cliënt die zichzelf herontdekt in het verplaatsen van een bokszak; een ander die via de timing van een stoot zijn uitgestelde boosheid leert voelen. Het zijn subtiele, maar wezenlijke transformaties. Niet door te begrijpen, maar door te bewegen.

Een boek met een rijk theoretisch en existentieel fundament

In de context van bokstherapie vormt dit boek een rijk theoretisch en existentieel fundament. Waar veel literatuur focust op techniek of neurobiologie, durven Otter en Denys een stap verder te gaan. Ze stellen vragen over wat heling werkelijk is. Of het mogelijk is iemand te ontmoeten zonder in te grijpen. Wat het betekent om een lichaam te zijn in therapie – niet alleen een brein dat spreekt. En hoe de ruimte tussen twee mensen, in beweging, tot waarheid kan worden. Voor therapeuten die werken met lichaamsgerichte interventies zoals Somatic Experiencing, sensorimotorische therapie of bokstherapie, biedt dit boek een verdieping die verder gaat dan het methodische. Het raakt aan zingeving, existentiële dialoog en de ethiek van aanraking.

Het helpt de lezer om stil te staan bij de vraag: wat raakt er werkelijk in contact? En wat ontstaat er als het lichaam niet langer wordt gezien als een te reguleren instrument, maar als een gesprekspartner?

Afstemmen is een kwestie van millimeters

In de boksring komt dit alles samen. Daar is nabijheid geen abstract begrip, maar een fysieke realiteit. Daar is afstemmen een kwestie van millimeters. Daar ontstaat spanning zonder scripts. ‘Psychotherapie in Beweging’ helpt therapeuten en cliënten om die ruimte van het lijf te leren betreden zonder het te fixeren. Er is aandacht voor ritme, afstand, aanraking, adem – als toegangspoorten tot betekenis. Niet om iemand te herstellen, maar om aanwezig te zijn in wat zich aandient. Wat dit boek zo waardevol maakt, is de balans tussen reflectie en praktijk. Otter schrijft niet vanuit een theorie die zij toepast, maar vanuit ervaring die zich uitstrekt tot denken. Denys voegt daar een filosofische gelaagdheid aan toe die uitnodigt tot vertraging. Het is een boek dat vraagt om herlezing, om belichaming, om de bereidheid om als therapeut ook zelf te bewegen. Niet alleen letterlijk, maar ook in denken, voelen en aanwezig zijn.

‘Psychotherapie in Beweging’ is daarmee geen pleidooi vóór boksen, maar vóór therapie die het hele mens-zijn erkent. Een praktijk waarin kwetsbaarheid en kracht naast elkaar mogen bestaan. Voor een houding waarin aanraking, afstand, nabijheid en conflict niet worden vermeden, maar onderzocht. En waarin het lichaam niet wordt gezien als decor, maar als oorsprong van betekenisvolle verandering.